We have survived!!

Zo eindelijk aan gekomen in Mongolie, na een zeer lange en heftige reis, maar ook een hele mooie reis.

We zullen even bij het begin beginnen. Woensdagavond om 8 uur werden we door Dimitri opgehaald bij het hotel en naar het station gebracht. Daar aangekomen kregen we de coupe nummers te horen en kregen we de gevaren te horen van deze reis.
Nog vol goede moed stappen wij vol verwachting wie onze coupe genoten zijn, de trein in. Daar kregen we de schrik van ons leven.... !! We zaten namelijk in de coupe met een van de vele Mongoolse handelaren, die binnen no time de hele coupe vol bouwde met van alles en nog wat! Onze plekken werden ook in beslag genomen door haar troep. We waren behoorlijk in shock, iedereen liep in de trein heen en weer te rennen met pakketjes! Dimitri kwam ons even gerust stellen en zei dat de trein wel veilig was en dat het wel rustiger werd als de trein ging rijden. Ik geloof dat hij anders bang was dat we uit zouden stappen...
Gelukkig kwam er later ook nog een andere coupe genoot, een mongools meisje dat in Duitsland studeerde, dus hier konden we nog een beetje mee praten en hebben we meteen even ons Duits opgehaald!
Uiteindelijk hebben we toch nog een plaatsje voor onze backpacks bemachtigd en werden we gesteund door de andere nederlanders in het zelfde treinstel.
Toen we gingen rijden werd het ook inderdaad wat rustiger in de trein en konden we lekker gaan slapen.... Op naar Mongolie!!

De volgende dagen werden er steeds diverse stops gemaakt, van ongeveer 20. minuutjes. Op deze stationnetjes werd druk gehandeld, inclusief door onze buurvrouw. Ook werd er eten en drinken aangeboden, zodat wij ook wat plaatselijke specialiteiten konden proeven.
Het landschap was erg mooi, dus we vermaakten ons veel met naar buiten kijken, maar ook hebben we veel gelezen, muziek geluisterd (tot spijt van de rest van de trein) en gesocialized bij de Nederlandse buren!

Gister was het dan eindelijk zo ver, we zouden Rusland verlaten. Even voor de grens werd de buurvrouw alweer onrustig en begon ze met inpakken. Bij de grens aangekomen, moesten we een briefje in vullen en onze paspoorten inleveren. We konden toen nog wel lekker buiten zitten. Na ong. 3 uur moesten we de trein in en kwamen ze een voor een de coupe's langs. Bij onze coupe aangekomen, kregen wij onze paspoorten terug, maar onze buurvrouw niet!! Zij werd uit de trein verwijderd, inclusief al haar zooi. Natuurlijk ging dit gepaard met een hoop geschreeuw en angstzweet van onze kant, omdat er ook wat spullen van haar onder onze bank stonden. maar ook dit hebben we vakkundig verwijderd! Opgeruimd staat netjes....
Uiteindelijk gingen we weer rijden en bij de Mongoolse grens aangekomen, werd het zelfde riedeltje herhaald. Alleen duurde dit niet zo lang. We reden daar om ongeveer 1 uur 's nachts weg...

Vanmorgen werden we al vroeg wakker gemaakt door de conductrice, want we waren al bijna in Ulan Baatar. Dus snel onze spullen inpakken en wachten tot we er waren. We kwamen om 8 uur aan op het station, waar we al werden opgewacht en werden we naar het Guesthouse gebracht. Hier hebben als eerst een heerlijke douche genomen (daar waren we wel naar toe, na 5 dagen ;) ). Toen een heerlijk ontbijtje genuttigd en nu zijn we de stad aan het ontdekken.....

Morgen gaan we met een stel andere een excursie maken naar het Terelj Natuur Park, waar we heel veel zin in hebben!